Sona doğru.

Zaman öyle çabuk geçtiki.Neler bitti anlamak imkansız.Mayısı kovaladım sanki.Herbir gününü doya doya yaşadım ve bitti.Hazirandayım.2011 mayısına öyle çok şey,öyle yerler,öyle insanlar sığdırdım ki hayatımın en anlamlı ayı oldu demek için az değil.Ayları özneleştirirken asıl özneyi unutmak değil benimkisi,Hak edene dercesine sarılmak önem vermeden ismine .

Bir yedi mayıs arası yok benim gençliğimde.Durdu öylece.Gerçekleştirebileceğimi hiç düşünmediğim bir şeyi başardığım andı.Hızlıca kayıverdi ellerimden.Biraz daha büyüdüm.

On yedi yirmi sekiz mayıs.Öğrendim daha çok.Anlaşmayı.Kızmayı.Kızdırmayı.Beraberliği.Yalnızlığı.İstemekle istememek arasına sıkışmayı.Tercihler yapmayı öğrendim birazda.Tanıdım insanları..

Parasızlığın ne demek olduğunu anladım.Parasızlık hayatmış aslında.Delice yaşamakmış.Gençlikmiş.tercih yapmak zorunda kalmakmış.Rezaletmiş.Ama eşsiz duygular verirmiş insana.

Bu bir ay beş ülkenin on şehirinde bulundum ayrı ayrı.Küçülttüm dünyayı..Başardım mutlu olmayı..Sırada kapanışım var..Güzel hazırlanmalıyım..

İyi geceler kararsızlığım:)

I have a dream :)

İnsan hayalleri ile başlar önce.Sonucunun nereye gideceği bilinmeyen sıcacık hayallerle..
Eksiklerle devam eder.Doldurulması mümkün ya da değil..Devam eder sonra..Eldedir ya da elde değil.
Bozgunlar ,kırıklıklar söylenmemiş sözler takip eder ..
Sadece bir ses yeniden içine verir ateşi..
Hayalin vardır.
Varsa gerçekleştirmek için zamanın da vardır..
Ben her birini bir bir gerçekleştiriyorum.
Ama mutlu ama eksik ama mutsuz.
Denedim deniyorum..
Bu güzel yolculuk bitmek üzere..
Karışıyorum..
Susuyorum.

Sessizlik.......